Nijmegen, zomer 1980: Peter van Vliet en Lasika Panyigay richten vanuit de band Zelek een nieuwe groep op, Mekanik Kommando. Het duo wordt een kwartet door de komst van Simon van Vliet en Mirjam van Hout. De naam Mekanik Kommando is afkomstig van de elpee Mekanïk Destruktïw Kommandöh van de progressieve Franse band Magma, een inspiratiebron van de bandleden. Net als Magma werkt Mekanik Kommando met twee basgitaren en net als tijd- en landgenoten Minny Pops gebruikt men een synthesizer, speelgoedinstrumenten, effectapparatuur en een ritmebox.
Mekanik Kommando neemt een cassette op die door Wally van Middendorp (Minny Pops, Plurex) wordt opgepikt. Dit resulteert in een optreden op een Ultra-avond in Paradiso. Op Ultra-avonden is altijd ruimte voor experimentele muziek. Sterker nog, deze avonden zijn in Amsterdam hét podium voor bands als Mekanik Kommando. Bands die elders maar met moeite aan de bak komen.
Peter van Vliet in 1981 in Vinyl: 'In Nederland kun je met onze muziek bijna nergens terecht. Het wordt door de zaalhouders niet gevreten. De weinige optredens die we hier gedaan hebben waren bijvoorbeeld een Ultra-avond en eh... toen we wisten dat Tuxedomoon hier in Doornroosje zou spelen zijn we met een brutale mond en een bandje naar de organisatoren gestapt en zeiden: dit is goed, wij willen in het voorprogramma spelen. En dat is gelukt. Ik moet zeggen dat het fantastisch was. Maar verder... zaalhouders willen alleen een band die bier verkoopt.'
In 1981 zet Mekanik Kommando enkele grote stappen vooruit. De groep staat in de belangstelling van het net opgerichte blad Vinyl en wordt gevraagd de muziek te leveren voor de flexidisc die bij het eerste nummer van Vinyl verschijnt. De band doet dat middels de nummers ~~~ en ++/+-. In de zomer van dat jaar is Mekanik Kommando drukdoende met de eerste elpee, die nog thuis wordt opgenomen. De plaat verschijnt bij Torso en heeft net als de nummers van de Vinyl-flexi een op zijn zachtst gezegd opvallende titel: It Would Be Quiet In The Woods If Only A Few Birds Sing.
De band vecht tegen het imago een doemband te zijn. Lasika Panyigay legt in Vinyl uit: 'Wij hebben wel dat zware, en vooral live ook het agressieve, maar daarnaast vind je toch speelse dingen.' Van Vliet voegt toe: 'Dat vind ik zo jammer van de meeste bands die onder iets als de noemer Ultra spelen. D'r gebeuren hoofdzakelijk zwarte dingen. 't Is zwartgallig, doemmuziek. Terwijl dat eigenlijk helemaal niet hoeft. Je kunt ook vrolijke Ultra-muziek maken.'
Hoewel de muziek op de debuutelpee niet vrolijk is, stralen de meeste nummers wel een soort speelsheid, een verfrissend soort naïviteit uit. Als een soort jonge onderzoekers lijken de bandleden de mogelijkheden van hun instrumentarium te verkennen. De muziek is nog wat primitief maar zit vol spannende geluiden en leuke details. Met de dubbele baspartijen en de pentetrante geluidseffecten onderscheidt de band zich verder. Vreemde, maar toch pakkende muziek. Met het karakteristieke Microbes lijkt Mekanik Kommando zelfs in de buurt van een novelty-hitje te kunnen komen.
De elpee van Mekanik Kommando schopt het tot de top 30 van OOR en het blad interviewt de band in 1981. De groep voelt zich in haar groei belemmerd door het Ultra-etiket. 'Ultra is geen geluid, maar een mentaliteit, een instelling. En die is van alles proberen en helemaal geen rekening houden met wat anderen ervan vinden. Ultra is experimenteel, het zoeken naar iets. Zo gauw je dat gevonden hebt, ga je structureren, dan is het experiment gewéést.'
De teksten van Peter van Vliet zijn vrij somber maar toch is Mekanik Kommando geen sombere band. Er is ook ruimte voor verwondering (Microbes), of lichtvoetigheid (Japanese Eyes). Peter van Vliet: 'We hadden in de tijd van de flexi veel echt vrolijke nummers. Vrolijke melodietjes en die speelden we dan op een Riha-orgel'.
TONEFLOAT TF160, distributie door BERTUS
geremastered door Peter van Vliet, Laszlo Panyigay en Raymond Steeg, geperst door Optimal